آترین جوجو

چقد دیدن اولین ها زیباست چند روز پیش آترین خانم ما که طبق معمول استعداد هاش خونه این و اون شکوفا می شه ، خونه خاله هاش اولین قدم های نازنینشو برداشت و منم طبق معمول کلی احساساتی شدم واااای که دلم می خاد همچین مواقعی کلی گریه کنم آخه خیلی احساساتی می شم ولی افسووس " مرد که گریه نمی کنه "  خلاصه بعد اون روز هی می ایسته و خودشو می ندازه می گه " اووووخخخخخ " بعدم با کلی ناز و عشوه دستشو دراز می کنه که بگیریم و بلندش کنم مادمازلو ( سرگرمی دارن ها این بچه هام ) ولی فکر کنم به طور غریزی با این کار پاهاشو قوی می کنه همون بشین پاشو خودمونه دیگه قربونش بره مامان چند وقتی هم هست که به خیال خودش حرف می زنه ما هم که...